Bilardoya verdiği 7,5 yıllık ortanın akabinde yine başarılara doymadığı spora dönme kararı alan, sonrasında kendini geliştiren ve 57 yaşında Mısır’da düzenlenen Dünya Kupası’nı kazanarak tekrar dünyanın doruğuna çıkan Semih Saygıner, en değerli muvaffakiyetinden hayatına, şarkıcılık ve konuşmacılık mesleğinden, oyunundaki değişime kadar birçok bahiste Demirören Haber Ajansı’na (DHA) özel açıklamalarda bulundu.
“En değerlisi 2004 yılında Antwerp’te aldığım kupa”
İlk olarak DHA muhabirinin, “Kariyerinin en değerli başarısı hangisi” sorusuna cevap vererek kelamlarına başlayan efsane isim, “En değerlisi 2004 yılında Antwerp’te aldığım kupa. Yurt dışındaki maceram Antwerp’te başladı, 1988’de birinci maçta yenildim. 2004’te tıpkı yerde dünyada yılın oyuncusu seçildim. Çok acayip bir şeydi. O ödül benim için en kıymetli ödüldür” tabirlerini kullandı.
“Ben gelişmeyi seven bir insan oldum hayatım boyunca”
Bilardoyu bıraktığı devirde birçok farklı alanda tecrübeler kazandığını ve her vakit istediği şeyleri yaptığını lisana getiren Saygıner, “Hayatın öteki alanları da var. Ben yalnızca bilardodan ibaret bir ömür kurgulamamıştım. Müzik da söylüyorum. Profesyonel müzikçi değilim. Albüm yapmış olmama karşın. Müzik söylemeyi seviyorum, oyunculuğu seviyorum, sevdiğim için yapıyorum. Konuşmacılık çok değerli bir yer aldı hayatımda. Yaşadıklarımdan oluşan, birebir kendi deneyimlediğim bilgileri insanlara aktarıyorum. Yararım olduğunu düşünüyorum o meslekte. Çok sevdim. 60’lı yaşlara kadar çok rahat bilardo oynarım. Fakat 90’lı yaşlarımda bile konuşurum, yavaş konuşurum lakin konuşurum. Ben gelişmeyi seven bir insan oldum hayatım boyunca. Oturup ağıt yakmak yerine, niçin bana bilardoyu bıraktırdılar diyeceğime, kendimi o alanlarda geliştirdim, bana çok katkısı oldu” diye konuştu.
“Ben kendimi yenilemeyi seven bir insanım”
7,5 yıllık ortanın akabinde bilardoya dönmesi sonrasında oyun tarzında önemli değişikliklere gittiğini ve etrafı tarafından risk aldığı konusunda uyarıldığını anlatan Semih Saygıner, risk almadan hiçbir şey başarılamayacağının altını çizerek şunları söyledi: “Konfor alanından çıkmak çok zordur. Alışkanlıkların konforludur, daha evvel deneyimlediğin şeyler konforludur. Ben alanlara geri döndüğümde güya yapabilirmişim üzere hissettim, kendime 2 sene verdim lakin yetmiyormuş. Spordaki gelişimlere, spordaki değişikliklere oynadığın sürece ayak uydurursun. Lakin uzaklaştığın vakit öbür bir dünyada üzere hissedersin. Benim dikkatimi çekmeye başladı. Öteki oyuncuları seyrediyorum, birtakım değişiklikler gördüm, kendimi adapte etmem gerektiğini düşündüm. Vuruş konumum bile değişti. Eski halimle başarılı olabileceğimi düşünmüyordum. Arkadaşlarım risk alıyorsun dedi. Risk almadan hiçbir şey başaramazsın. Eski alışkanlarıma devam etseydim, bugün Dünya Kupası’nda şampiyon olamazdım, tehdit de oluşturamazdım. Bunu yapmak zorundaydım. İnsanların çok fazla tercih ettiği bir şey değil bu. Ben kendimi yenilemeyi seven bir beşerim. Hayatıma da bunu yansıtıyorum. “
“Ben Dünya Kupası’nı kazandım ancak…”
“Senden sonrası için birilerini yetiştiriyor musun” sorusunun daima sorulmasının kendisini çok kızdırdığını kaydeden Saygıner, dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk sportmen olduğunu hatırlattı. Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığında bile çok memnun olduğunu zira çok güçlü rakiplere karşı yarıştığını söyleyen tecrübeli isim, şu sözleri kullandı: “Pandemiden dolayı bilardo tarihinde birinci kere iki turnuvayı üst üste oynadık Mısır’da. Ben Dünya Kupası’nı kazandım. Ama her yerde dünya şampiyonu diye yayıldı. Bizde futboldaki üzere değil. Hepsi farklı başka turnuvalar. Çabucak ardından Ferdi Dünya Şampiyonası vardı, ben orada yenildim. Murat Naci Çoklu arkadaşımız finale çıktı, kılpayı dünya şampiyonluğunu kaybetti. Yıllar öncesinde ben bunu söylüyorum. Ama o denli makus bir devir yaşadık ki federasyonun diğer insanların elinde olduğu periyot, bize çok kan kaybettirdi. Yeni idareyle bu değişti. Atletlerde da tesirini görüyoruz. Esasen dünya çapında atletlerimiz vardı. Murat Naci Çoklu, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet, Can Çapak…
“Benim yerime birisi gelecek diye bir şey yok”
Bu oyuncuları yenmek yalnızca benim için değil, herkes için çok güç. Dünya şampiyonu olabilecek kapasitede oyunculardır bunlar esasen. Murat Naci Çoklu bugüne kadar 2 Dünya Kupası kazandı. 1 Avrupa şampiyonluğu kazandı. Tayfun Taşdemir 2 Dünya Kupası kazandı. Murat Naci Çoklu ve Lütfi Çenet, dünya ulusal ekipler şampiyonu oldu, ben ve Tayfun Taşdemir’den sonra. Dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk sportmen var. Latife değil, bunu ciddiye alalım. Murat Naci Çoklu, ben, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet. Sonra tekrar oyuncular var lakin birinci 20’de 4 isim var. Benim yerime birisi gelecek diye bir şey yok. Bugün ben bırakın Dünya Kupası kazanmayı, Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığımda bile çok keyifli oluyorum. Haydi yensene bu isimleri. Kolay mı? Yalnızca 3 bant branşında değil, bilardo olarak baktığımızda da Hacı Arap Yaman, Serdar Gümüş, artistikte Avrupa ve dünya şampiyonu olmuş atletler. Eylül Kibaroğlu, bakıyorsunuz pool branşında Avrupa şampiyonu olmuş bir atletimiz. Gülşen Değener, Güzin Müjde Karakaşlı, bayan bilardosunda çok kıymetli isimler. Çeşitli madalyalar kazanmış isimler. Hasebiyle biz bilardo olarak aslında çok başarılıyız. Bana, ‘Senden sonrası için birisini yetiştiriyor musun’ sorusu sorulmasını anlayamıyorum. Aslında benim başarılarımı yakalamış durumda olan 3-4 tane isim sayıyorum size. Benden sonra Murat Naci’nin şampiyon olmasını çok dilek ederdim, kılpayı kaçırdı çocuk. Bu bir daha olmayacak manasına gelmiyor. Tahminen seneye olur. Tahminen Tayfun olur. Ben kimseye bir şey öğretmiyorum. Yalnızca bilgilerimi aktarıyorum. Ben onların ustasıyım demem, onlara saygısızlık yapmış olurum. Çok değerli bir oyuncu listesi var Türkiye’de. Bir alt takım da var ki onlar da gelecektir diye düşünüyorum.”
“57 yaşında olmama karşın fizik olarak güzel durumdayım”
Birçok jenerasyonun kendisiyle büyüdüğünün hatırlatılması üzerine Saygıner, her vakit kendisini geliştirdiğini ve düzgün tabir edebilmek için çalıştığını söyleyerek, “Spordaki muvaffakiyetin altında uygun toplumsallaşma, gerçek idman, yanlışsız teknik hazırlık, hakikat zihinsel hazırlığın yanı sıra fizik kondisyon da değerli. Ben kendime uygun bakan bir beşerim. 57 yaşında olmama karşın fizik olarak düzgün durumdayım. 60 yaşında, birazdan öleceğiz durumu var ülkemizde maalesef. Ekşi Sözlük’te çok yazılmış bu mevzu. Ben bahislerde gözükünce, birisi yazmış, ‘Konularda görünce adam öldü zannettim, adam Dünya Kupası’nı kazanmış’ demiş. Çok uygun değil mi bu (Gülerek)? Benim yaptığım işler çok büyüktür alanımda lakin hayatım küçüktür. Tevazu ile yaşarım. İşimi yeterli yapan bir beşerim. Herkes keşke işini düzgün yapsa. Ne keyifli ki bana, birçok nesle dokunmuş bir beşerim. Dokunmaya da devam edeceğim ömrüm yettiği sürece. O yüzden konuşmacı performansım bende çok büyük kıymet arz ediyor. Bir gün Nişantaşı’nda duruyorum, maske var yüzümde. Çok genç bir çocuk geldi yanıma. ‘Ağabey, siz Semih Saygıner’siniz değil mi’ dedi bana. 18 yaşında bir çocuk. Çok hoşuma gitti. O neslin benim yaptığım işe hürmet duymasının sonucudur bu fotoğraf” değerlendirmesinde bulundu.
“Benim konuşmam, sahneye çıkıp hava atmak değil”
Semih Saygıner son olarak, konuşmacılık mesleğinin nasıl başladığıyla ve nasıl devam ettiğiyle ilgili bilgi vererek kelamlarını noktaladı: “Bilardoya orta verdiğim periyotta, yaşadıklarımı mizahi bir lisanla anlatma muhtaçlığı hissettim. Zira bu yaşadıklarını yalnızca tiye alabilirdim. Ciddiye almayı denedim, olmuyor. Yaşananlar kara mizah aslında. Üniversiteleri ayarlayalım da, konuşmalar yapalım dedim ve o denli başladı. Hoşuma gitmeyi başladı ve yararlı olduğumu düşünmeye başladım. En değerli itici güçlerden bir tanesi yararlı olduğumu hissetmek. Benim konuşmam, sahneye çıkıp hava atmak değil. Benim hedefim bütün yaşadıklarımı, karşıya yanlışsız anlatabilmek. Bu türlü olabilmek için kendini seyrediyor olman lazım, yanılgılarını görmen lazım. Ben kendi kusurlarımdan öğrene öğrene geliştirdim kendimi. Her vakit daha düzgünü var, insanın tabiatında var bu. Konuşmacı olarak doğmadım lakin gelişiyorum. Keşke herkes işine bu kadar değer verse. Gelişelim, güzelleşelim. Hayata bakış açım bu benim. “
